Sevgili Mevlana Dostları,

  Yedi yüzyıl önce Anadolu’ya  gelerek,  öğütleriyle, eserleriyle, öğretileriyle, yaşamıyla yankısı çoğaldıkça çoğalan bir ses olmuştur  Mevlana. Bu ses ki  taş kalpleri sevgisiyle yumuşatmış,  hoşgörüsüyle sarmalamış ,  bilgeliğiyle kendine hayran bırakmıştır. Bu ses ki sadece bu topraklarda değil, dünyada yankılanmıştır.

 Peki nedir Mevlana’yı bu kadar özel ve bilinir kılan?

 Nedir bundaki gizem, mana?

 Nedir onu sadece dinimizin değil bütün dinlerin ortak paydası yapan?

          Gönüllerimizi buluşturan, kalplerimize inancın, sevginin, kardeşliğin ve iyiliğin tohumlarını ekerek ; ilmiyle, öğütleriyle, hoşgörüsüyle birlik ve beraberliği  Anadolu topraklarında yeşerten  bu yüce gönüllü sevgi adamına, dünyanın barış elçisine minnet duygularımı   ifade etmek istiyorum.

         Mevlana, bu toprakları bize ait kılan ulular kervanının iki cihan serveri….Açtığı çığırla  sadece bizi değil tüm dünyayı aydınlatan bir güneş. Yolda kalmışlara, yolunu şaşıranlara, kafası karışanlara” Gidecek yer yok O’ndan başka, “ deyip  Allah’a kavuşmaktan başka bir şey istemeyen bir sevgili…Düşünce ve duygu dünyasına insanı baştacı yapıp, yanlışı doğru, cahili bilgin,  münkiri mümin, düşmanı dost yapmaya uğraşan bir mürşid, mütefekkir ve gönül adamı.

          Mevlâna der ki, "Aşk geldi. Damarımda, derimde kan kesildi; beni kendimden aldı, sevgiliyle doldurdu. Bedenimin bütün cüzlerini sevgili kapladı. Benden kalan yalnız bir ad, ondan ötesi hep O..."

          Uğruna bir ömür    bağışlanan, yanıp yankılanan bu eşsiz sevgili. Allah´tır. İçindeki bu coşkunluğu Şems´in adında sembolleştirmiştir. Mevlâna´nın aşkı, ömrünün üç merhalesinde olgunlaşmış, bir ömür bu uğurda harcanmıştır. Bütün ömrümün hülâsası şu üç sözden fazla değildir der: Hamdım, piştim, yandım."

           Mevlana, Mesnevi’sinde gönül dilini şöyle tanımlar :

           “Söz deri gibidir, mana da onun içindeki...

            Söz beden misali ve manası da bu tatlı candır.”

            Kelimelerin  bir ruhu vardır. İnsandaki ruhun çıkması gibi kelimenin de manasının kaybolması, onun ölümü olacaktır. Dolayısıyla önemli olan konuşma dilindeki kelime değil, gönül dilindeki manadır. Biz manasında bulduk Mevlana’yı.

           Ve Şems ... Onun adının geçtiği yerde bu ismi telaffuz etmezsek olmaz.  Mevlana  henüz kırklarındayken, ansızın  çıkıverir karşısına. Çalar kapısını. Karanlık ve siyaha ait keskin dilli bu yabancıya,  ardına kadar açılır kapılar. Tıpkı adının manası   gibi onun yaşamına bir güneş gibi doğar ŞEMS. Güneş ki artık o olmazsa olmaz…. Mevlana sonsuz bir okyanustur artık. İki suyun birbirine kavuşması gibi kavuşurlar   birbirlerine.

            Sevgili Mevlana Dostları,

  Son zamanlarda yaşadıklarımız bu fikirlere bu dünya görüşüne bu ruh zenginliğine hayranlığı daha da arttırıyor. Ne olursa olsun biz  Mevlana’nın  duygu ve düşünce zenginliğinin yoldaşı olacağız. Bu yolda nesiller yetiştirip,  umudu kesmeyeceğiz   Çünkü Mehmet Akif’in dediği gibi “ Atiyi karanlık görerek azmi bırakmak Alçak bir ölüm varsa eğer budur ancak .”

 Bombalara, teröre , insan hakları ihlallerine, savaşlara, kötülüğe ve karanlığa  karşı olanca sesimizle Mevlana şiirleri okumaya devam edeceğiz …

          Bugün Vuslatının 743. yıl dönümünde Hz Mevlana’yı rahmetle yad ediyorum.

                                                                                                                                                     İlçe Milli Eğitim Müdürü

                                                                                                                                                              Aydın USMAN